نقد و بررسی: یادآوری آنچه بود و نبود در سریال سوگ حسابی
این راهی است که آنها بودند. شاید.
مسئولیت به خاطر سپردن بر دوش نکچی، راوی <<غم خوب>>، نمایشنامه لطیف نگوزی آنیانوو درباره فقدان در سنین پایین، سنگینی می کند که روز سه شنبه در تئاتر وینارد افتتاح شد. نکچی قسم خورده است که هرگز پسری را که همیشه (احتمالاً، شاید) بیشتر از هر کس دیگری در جهان دوست خواهد داشت، فراموش نکند.
اما چرا اکنون دیدن او در چشمان ذهنش برای او سخت است؟ نکچی که توسط خانم آنیانوو در جریانی از افزایش و کاهش یقین به تصویر کشیده شده است، صحنه هایی از رابطه اش با MJ کاریزماتیک (ایان کوینلان) را بازنگری می کند، گاهی اوقات از دریچه ای از پشیمانی سرد، گاهی از طریق ذره بین افسانه.
برای تماشای فیلم سینمایی در ژانرهای مختلف به سایت فیلم نماوا مراجعه نمایید.
و همانطور که تصاویر تغییر می کنند و تغییر می کنند، او فکر می کند: "شاید من چیزی یا شخص دیگری را به خاطر می آورم. شاید دارم او را با عشق یا شخص یا احساس یا زمان دیگری مخلوط می کنم." نکچی (که معمولاً N نامیده می شود) امیدوارانه نتیجه می گیرد: "اما شاید او وجود داشته است."
ژرفای بسیار جوانی چنین افکاری این محصول غنایی را که به عنوان رشته ای سوسو زننده از لحظات توسط تمپو کارگردانی شده است، اشباع می کند. "غم خوب" توسط خودآگاهی وجودی شکل می گیرد که نوجوانان را درگیر می کند که با واقعیت سرد مرگ و میر سروکار دارند.
ژانرهای مختلفی از جمله فیلم ترسناک و فیلم عاشقانه نیز در نماوا فراهم شده است.
این جرأت دارد که مانند جوانان در آن دوره ای که هورمون ها وارد می شوند و احساسات بین افراط و تفریط به چشم می خورند، خیالی، تاریخی، بی دست و پا و کاملاً وحشت زده باشد. زمانی است که نشاط مهتابی شما باعث می شود مرگ هم غیرممکن و هم غیرقابل مقاومت به نظر برسد.
بر این اساس، مرگ اغلب در مکالمات بازیگوش اما کاملاً جدی N، دختر نیجریه ای-آمریکایی در حومه پنسیلوانیا، و همکلاسی او MJ مطرح می شود. مردن چه حسی دارد؟ بعدش چی میشه؟ و نه فقط به مردم مرده، بلکه به کسانی که پشت سر گذاشته شده اند.
پخش زنده فوتبال در مسابقات مختلف را نیز میتوانید از سایت فیلم نماوا دنبال کنید.
چنین صحبت هایی در <<غم خوب>> که بین سال های 1992 و 2005 اتفاق می افتد، یا بهتر است بگوییم در زمان حال نامشخصی که در آن N بی آرام آن دوره را به یاد می آورد، به صورت تکه تکه بیان می شود. فیلمنامه تقریباً به طور تصادفی در آن سال ها پرش می کند، از روزی که N در مدرسه ابتدایی با MJ ملاقات می کند تا ماه های سایه دار زندگی او که پس از کشته شدن او در یک تصادف رانندگی به بی پایانی شدن می رسد.
چیزی که زمانی یک انتزاع آزاردهنده بود، به واقعیتی غیرقابل تحمل تبدیل شده است. و N خود را برای همیشه زنده می کند و در حال بازنویسی آن روزهایی می شود که او و MJ - بهترین دوست و تقریباً معشوقش - صحبت می کردند، صحبت می کردند و در مورد اینکه چه کسی بودند و چگونه ممکن است به یاد بیاورند صحبت می کردند.
فیلم عاشقانه هندی و فیلم عاشقانه کره ای نیز از ژانرهایی که مورد استقبال هواراداران فیلم های این کشورها قرار میگیرد.
از نظر لحن، <<غم خوب>> رمان های احساساتی بزرگسالان جوان تراژدی زودرس مانند رمان پرفروش جان گرین <<تقصیر ستاره های ما>> را به ذهن می آورد. از نظر فرم، به طور قابل توجهی ماجراجویی تر است. خانم آنیانوو در یادداشت های مقدماتی نمایشنامه درباره ساختار آن می گوید: <<اگر وجود دارد، پس به این شکل پیش می رود.
این جنبه تجربی نباید نوجوانانی را که به نظر می رسد مخاطب ایده آلی برای این داستان دلخراش هستند، و نه بزرگسالانی را که گهگاه دوست دارند روزهای گذشته پر از اضطراب و خلسه را مرور کنند، ناامید کند. به نوعی، <<غم خوب>> معادل آرام تر و مراقبه آمیزتر <<بیشتر باش>> (Be More Chill) در برادوی است، موزیکال سخت و سرسام آور درباره خطرات محبوبیت دبیرستان.
فیلم عاشقانه ترکی نیز از دیگر ژانرهایی است که در فیلم های این کشور مورد استقبال قرار میگیرد.
من شخصاً جایگزین جلد پایین تر خانم آنیانوو را ترجیح می دهم، که آثار قبلی اش شامل "ملکه بازگشت به خانه" است، درباره زن جوانی که از ایالات متحده به زادگاهش نیجریه بازمی گردد. (باز هم، فقط برای اینکه بدانید، من همچنین از طرفداران فیلم عاشقانه نوجوانان نتفلیکس "به همه پسرانی که قبلاً دوست داشتم" هستم.)
<<غم خوب>> می تواند از مجموعه ای شاعرانه تر از جعبه سیاه چندسطحی ارائه شده توسط جیسون آردیزون وست، با نورپردازی اغلب سرد توسط اونا کرلی بهره ببرد. من قدردانی می کنم که همه چیز در نیمه شب تخیل N اتفاق می افتد. اما ظاهر همیشه با زبان خانم Anyanwu که به ستاره های درون تاریکی می رسد مطابقت ندارد.
فیلمنامه می تواند از ثبات و آهنگ بیشتری در سکانس های فانتزی خود استفاده کند تا به اثر فوگ مانندی برسد که فکر می کنم خانم آنیانوو آرزوی آن را دارد. ارائه صحنه ای که در آن N از مرگ MJ به عنوان یک مسابقه کشتی تلویزیونی مطلع می شود منطقی است. اما از نظر لحن، این یک ریف یکباره است که به راحتی در متن قرار نمی گیرد.
برای تماشای این فیلم خارجی و دیگر سریال های خارجی به سایت فیلم نماوا مراجعه نمایید.
سریال سوگ حسابی هنوز در سراسر به عنوان یک مطالعه تاثیرگذار در مورد دوسوگرایی سوگ ثبت می شود. و توسط یک بازیگر حساس بازی می شود که احساسات واقعی را حتی در شیک ترین صحنه ها می یابد.
Oberon K.A. آجپونگ و پاتریس جانسون شوانز به طرز ماهرانه ای بی رحمی و ملایمت را به عنوان والدین درمانده N ترکیب می کنند، که تکه هایی از فرهنگ و فلسفه فرهنگ نیجریه ای خود را در برخورد با دختر داغ دیده و بی پاسخ خود به کار می برند. (ن با عصبانیت از مادرش می پرسد: <<آیا فقط به من ضرب المثل آفریقایی زدی؟>>
فیلم ,شاید ,صحبت ,عاشقانه ,نماوا ,آنیانوو ,فیلم عاشقانه ,فیلم نماوا ,سایت فیلم ,خانم آنیانوو